عصر یک روز جمعه دلگیر دلم گفت :

که بگویم ‍بنویسم که

                 چرا عشق به انسان نرسیده است ؟

                                   چرا آب به گلدان نرسیده است ؟

وهنوزم که هنوز است

                          غم عشق به پایان نرسیده است

بگو حافظ دل خسته ز شیراز بیاید بنویسد

که هنوز هم که هنوز است

                   چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟

چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است ؟

                     عصر این جمعه ی دلگیر

وجود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس

           تو کجائی ؟؟          تو کجائی ؟؟

                      گل نرگس